Πρόκληση τοκετού
Δείτε την κάλυψη του ΙΑΣΩ από το ταμείο σας!
Επεμβατικός τοκετός
Πρόκληση τοκετού με φαρμακευτικές και χειρουργικές μεθόδους γίνεται σήμερα σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων με διάφορες ιατρικές και μαιευτικές ενδείξεις. Γενικά, πρόκληση τοκετού θα πρέπει να διενεργείται όταν η περαιτέρω συνέχιση της κύησης είναι πιθανό να εκθέσει την μητέρα ή το έμβρυο ή και τους δύο σε βέβαιο κίνδυνο. Το ποσοστό πρόκλησης τοκετού ποικίλλει ανάλογα με την εμπειρία του μαιευτήρα.
Ενδείξεις
Οι κυριότερες ενδείξεις πρόκλησης τοκετού είναι:
- Παράταση της κύησης
- Προεκλαμψία - Εκλαμψία
- Ανεπάρκεια πλακούντα και επιβράδυνση της ενδομήτριας ανάπτυξης
- Αιμορραγία πριν από τον τοκετό - Αποκόλληση πλακούντα και αιμορραγίες άγνωστης αιτιολογίας
- Πρόωρη ρήξη των εμβρυϊκών υμένων
- Ασυμβατότητα παράγοντα Rhesus
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Χρόνιες νεφρικές παθήσεις
Αντενδείξεις
Στις απόλυτες αντενδείξεις για πρόκληση τοκετού περιλαμβάνονται:
- Εμβρυοπυελική δυσαναλογία
- Προδρομικός πλακούντας
- Προηγηθείσα καισαρική τομή
- Ινομυωματεκτομή
- Εγκάρσιο σχήμα
Στις σχετικές αντενδείξεις περιλαμβάνονται:
- Ισχιακή προβολή
- Πολυάμνιο
- Υπερπολυτοκία
- Προωρότητα
Μέθοδοι πρόκλησης τοκετού
Για την επιτυχία της πρόκλησης θα πρέπει να εκτιμηθούν ορισμένοι παράγοντες, όπως είναι η διάρκεια της κύησης, ο προετοιμασμένος τράχηλος και η προβολή του εμβρύου. Η πλέον συνήθης μέθοδος εκτίμησης των παραγόντων αυτών είναι ο προγνωστικός δείκτης κατά Bishop.
Όσο πιο μεγάλος είναι ο δείκτης αυτός τόσο καλύτερα αναμένονται τα αποτελέσματα της πρόκλησης. Όταν ο δείκτης είναι μεγαλύτερος από 6 εκτιμάται ότι η πρόκληση θα αποδώσει με καλά αποτελέσματα. Τιμή δείκτου μικρότερη του 5 αποτελεί ένδειξη για περαιτέρω ωρίμανση του τραχήλου της μήτρας.
Για την ωρίμανση του τραχήλου χρησιμοποιούνται:
Προσταγλανδίνες
Γίνεται τοπική εφαρμογή προσταγλανδινών Ε2 και F2a και αξιολόγηση της τραχηλικής ωριμότητας μερικές ώρες αργότερα.
Καθετήρας Foley
Γίνεται διατραχηλική τοποθέτηση του καθετήρα ο οποίος πληρούται με 25-50 ml φυσιολογικού ορού. Κατόπιν αναρτάται βάρος, που ασκώντας πίεση στο κατώτερο τμήμα της μήτρας και στον τράχηλο επιτυγχάνει την διαστολή.
Φαρμακευτικές μέθοδοι πρόκλησης τοκετού
Αρκετά φαρμακολογικά σκευάσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν με σκοπό την διέγερση της μήτρας.
Διάλυμα οξυτοκίνης
Η χορήγηση αυτού ενδοφλεβίως αποτελεί συχνή επιλογή, σε συνδυασμό με επεμβατικές μεθόδους πρόκλησης. Η έγχυση αρχίζει με 1 mU/min και αυξάνει με ρυθμό 3 mU/min κάθε 15 min μέχρι επίτευξης ικανοποιητικού ρυθμού συσπάσεων.
Προσταγλανδίνες
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ιδιαίτερα αποδεκτή η τοπική χρήση των προσταγλανδινών Ε2 που αποσκοπεί αρχικά στην ωρίμανση του τραχήλου και στην συνέχεια στην πρόκληση του τοκετού.
Η χρήση των κολπικών δισκίων της PGE2 αποτελεί σήμερα την επικρατέστερη και πιο απλή μέθοδο αγωγής με προσταγλανδίνες. Η επανεξέταση της εγκύου επιβάλλεται σε 3-4 ώρες με σκοπό να διαπιστωθεί εάν έχει επιτευχθεί ή όχι η ωρίμανση του τραχήλου.
Επεμβατικές μέθοδοι
Η συνήθης επεμβατική μέθοδος είναι η τεχνητή ρήξη των εμβρυϊκών υμένων. Αυτή θα πρέπει να επιχειρείται μόνο στις περιπτώσεις με ώριμο τράχηλο.
Χαμηλή ρήξη υμένων
Η τεχνητή ρήξη των υμένων πρέπει να γίνεται με όλους τους κανόνες ασηψίας στην αίθουσα τοκετών. Η έγκυος τοποθετείται σε θέση λιθοτομής, πραγματοποιείται δακτυλική αποκόλληση των εμβρυϊκών υμένων από το τοίχωμα της μήτρας και ακολουθεί τεχνητή ρήξη των υμένων με την βοήθεια λαβίδας Kocher ή με την βοήθεια ειδικού αμνιοτόμου. Η έξοδος του αμνιακού υγρού γίνεται αργά και λαμβάνεται μέριμνα για την αποφυγή προβολής ή πρόπτωσης του ομφαλίου λώρου.
Υψηλή ρήξη υμένων
Μία εναλλακτική επεμβατική τεχνική αποτελεί η ρήξη των υμένων δίπλα από την προβάλλουσα μοίρα του εμβρύου με την βοήθεια του ειδικού καθετήρα-αμνιοτόμου τύπου Drew-Smythe. Θεωρητικά, με την μέθοδο αυτή ελαττώνεται ο κίνδυνος πρόπτωσης του ομφαλίου λώρου. Στην πραγματικότητα, όμως, ο κίνδυνος αυτός είναι μικρότερος με την εφαρμογή της χαμηλής ρήξης των υμένων από ότι στην αυτόματη ρήξη των υμένων, με αποτέλεσμα η χρήση της υψηλής ρήξης σήμερα να είναι περιορισμένη.
Επιπλοκές
Οι κυριότερες επιπλοκές είναι:
- Υπερδιέγερση της μήτρας. Οι έντονες και μεγάλης διάρκειας συστολές της μήτρας ελαττώνουν την αιματική ροή και προκαλούν εμβρυϊκή υποξία. Η χορήγηση της οξυτοκίνης θα πρέπει να διακόπτεται, όταν η κινητικότητα της μήτρας γίνεται έντονη ή όταν υπάρχουν σημεία εμβρυϊκής δυσφορίας.
- Πρόπτωση ομφαλίου λώρου. Μπορεί να προκληθεί κατά την διενέργεια της χαμηλής ρήξης των υμένων ή αργότερα. Ενδεικτικό της πρόπτωσης είναι η εμφάνιση σημείων εμβρυϊκής δυσφορίας.
- Ρήξη μήτρας
- Εμβολή αμνιακού υγρού
- Πυελικές λοιμώξεις
Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Δρ. Θάνο Παράσχο στα τηλέφωνα +(30) 210 6774104 και +(30) 697 3000432 ή συμπληρώνοντας την φόρμα επικοινωνίας μας.