Δεν είχα διαστολή τραχήλου

Ενώ το μωρό είχε πάρει θέση και είχα πολλές συσπάσεις από τον 7ο και μετά, δεν είχα διαστολή στον τράχηλο. Τι περπάτημα, τι ό,τι έπρεπε, τίποτα. Έτσι πήγα να γεννήσω φυσιολογικά, αλλά με ραντεβού στις 39 εβδομάδες. Μου τα σπάσαν τα νερά στο νοσοκομείο. Και ξεκινήσαν να μου δίνουν μέσω ορού κάτι για να ανοίξει ο τράχηλος. Μπήκα Κυριακή 12 το βράδυ και γέννησα Δευτέρα 4 το απόγευμα, φυσιολογικά.

Πώς γεννήθηκε ο πιο τσατίλας του 2013!

Ο μικρός ούτε κλάμα που γεννήθηκε. Όμως ήταν τσατισμένος γιατί βγήκε. Δεν ήθελε να βγει. Βγήκε με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα. Αισθανόμουν ότι θα μου ξεκολλούσαν τα παΐδια μου απ’ το τόσο σπρώξιμο που είχα κάνει. Στις 4 τα ξημερώματα είχα πολύ δυνατές συσπάσεις. «Δεν έχει ανοίξει ο τράχηλός σου», μου λέει η μαία. «Να μου κάνεις κάτι να μην αισθάνομαι τους πόνους», της λέω. Μου έκανε επισκληρίδιο. Στο μεταξύ, άνοιγε σιγά σιγά ο τράχηλος. Μόλις άνοιξε, γύρισε ο μπόμπιρας το κεφάλι στο πλάι. Δεν έβγαινε. Στις 2 το μεσημέρι πλέον, μου λέει η μαία: «Ξεκίνα να σπρώχνεις. Ναι μεν έχει κατέβει, αλλά ξεκίνα να σπρώχνεις». Άρχισα να σπρώχνω, αλλά μόλις πήγαινα να πάρω αναπνοή, αυτός ξανάμπαινε μέσα! Αυτό κράτησε γύρω στις 3,5 ώρες. Λέω «δεν αντέχω άλλο. Κάντε μου καισαρική»! Έρχεται ο γιατρός και μου λέει: «Έλα, θα το βγάλουμε».

Έκλαιγα κι εγώ, έκλαιγε κι η Ρούλα Κορομηλά!

Εκείνη τη στιγμή, εμφανίζεται η Ρούλα Κορομηλά. Ήταν μια φίλη της δίπλα κι ο γιατρός με ρώτησε αν με πειράζει να παρευρίσκεται στον τοκετό. «Εγώ θέλω να μου το βγάλεις, δεν με νοιάζει καθόλου». Λαχταρούσα τόσο πολύ να γεννήσω. «Θέλω να μου το βγάλεις». Τον έβγαλε με βεντούζα. Ο μικρός λες κι είχε βάλει τα χέρια από πίσω και κρατούσε κόντρα να μη βγει. Αλλά και με βεντούζα που βγήκε, ούτε κλάμα! Και μόλις τον έβγαλε και μου τον καθαρίσανε και τον άφησε επάνω μου, αρχίζω εγώ ένα κλάμα και μαζί κλάμα και η Κορομηλά, κλάμα απίστευτο.

Μητρικό γάλα: Το καλύτερο γιατρικό για τις τραυματισμένες θηλές

Με το που γέννησα και με φτιάξανε, είχα ήδη κατεβάσει γάλα και τον έβαλα κατευθείαν στο στήθος μου. Με κλειστά τα μάτια, έψαχνε κατευθείαν τη ρώγα μου. Μου τις μάτωσε. Χρειάστηκα λίγη βοήθεια, τις πρώτες βδομάδες. Ήταν πολύ λαίμαργος. «Θα βγάζεις γάλα στο στήθος και θα το αλοίφεις και θα το αφήνεις να στεγνώσει πάνω», μου είπε η κ. Σιγανού, έμπειρη μαία, Κρητικιά. «Γιατί το γάλα θεραπεύει τα πάντα, ουλές, κοψίματα, ψωρίαση, τα πάντα». Και να βάζω και αλατόνερο, για να γίνουν πιο σκληρές οι ρώγες. Ακόμα, μου είχε πει ότι, για να λυθεί το στήθος να βγάλει γρήγορα από μόνο του το γάλα και να φύγει ο τόσο έντονος πόνος, λάχανο απ’ το ψυγείο ή καυτό νερό με κομπρέσες. Και τα δύο κάναν δουλειά. Μετά από λίγο που το βάζεις στο στήθος, αρχίζει και στάζει γάλα. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα στο ΙΑΣΩ. Σε αφήνουν να έχεις το μωρό στο κρεβάτι σου την ημέρα. Το βράδυ, αν θες, το έχεις δίπλα σου. Σε ρωτάνε αν θέλεις απόλυτο θηλασμό. Δηλαδή, να μη δώσουν καθόλου ξένο γάλα. Αν θέλεις να κοιμηθείς χωρίς διακοπή το βράδυ, θα πρέπει να χρεωθείς θήλαστρο. «Δεν υπάρχει λόγος», είπα στη μαία. «Θα μου τον φέρεις όταν πεινάσει, να τον θηλάσω κανονικά».

Ο Παράσχος κατάφερε να μου εκπληρώσει το όνειρο που είχα από παιδί

Αυτός ο μικρούλης είναι δώρο Θεού. Πιο δώρο δεν γίνεται. Απλά ο γυναικολόγος που είχα αρχικά, μπορεί να είχε μείνει πολύ πίσω από άποψη γνώσεων. Ξέρω ότι ο Παράσχος κατάφερε να μου εκπληρώσει το όνειρο που είχα από παιδί. Τον ευχαριστώ, τον λατρεύω για όλα. Δεν μου συμπεριφέρθηκε σαν ξένος. Σαν δικός μου άνθρωπος. Λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Και δεν με είδε σαν πορτοφόλι. Άνθρωπος πάνω απ’ όλα. «Θέλω να είσαι καλά εσύ και το παιδί. Αυτό με νοιάζει», μου έλεγε. Κάτι που δεν το συναντάς εύκολα στις μέρες μας. «Το επόμενο», του είπα, «φρόντισε να είναι κόρη». Αστειεύομαι βέβαια. Όποια κοπέλα μου λέει ότι «θέλω να κάνω παιδί», της λέω «να πας στον Παράσχο».