Maturimi In Vitro (IVM)

Maturimi in vitro është një trajtim i sigurt dhe efektiv i ofruar në qendrat e fertilitetit për riprodhimin e asistuar. Me trajtimin IVM, nuk merret terapi hormonale për të prodhuar një numër të madh vezësh të pjekura në momentin e marrjes së tyre. Në vend të kësaj, oocitet e papjekura (folikujt antralë) merren nga vezorja e gruas dhe piqen në laborator për 24-48 orë.

Si ndryshon IVM nga IVF?

IVF: Gjatë procedurës IVF administrohen injeksione të shumta hormonale për të nxitur pjekjen e vezëve ndërsa ato janë ende në vezore.

IVM: Pas procedurës IVM nuk është e nevojshme të injektohen hormone te nëna, sepse vezët piqen në laborator pasi t'i kemi marrë nga vezoret.

Konsultë Online Falas me Dr. Thanos Paraschos dhe ekipin e tij

rezervoni tani

Përparësia kryesore e trajtimit IVM

Përparësia kryesore e trajtimit të maturimit in vitro krahasuar me një cikël konvencional IVF është përjashtimi i barnave të stimulimit hormonal ose hormoneve sintetike stimuluese të folikujve përpara mbledhjes.

Prandaj, efektet anësore, veçanërisht sindroma e hiperstimulimit ovarian (OHSS), dhe kostot e lidhura me medikamentet eliminohen. Vezët merren dhe pasi të jenë pjekur, kryhet fertilizimi. Më pas, vezët e fertilizuara transferohen në mitër si në trajtimin konvencional IVF.

Kombinimi i Ciklit Natyral IVF me IVM

Cikli natyral IVF përfshin marrjen e vetëm një veze nga vezorja pa përdorur hormone. Megjithatë, është e mundur të nxitet ovulacioni dhe të merren të gjitha vezët e pjekura dhe të papjekura.

Ne mund t'i fertilizojmë menjëherë vezët e pjekura. Vezët e papjekura do të piqen në laborator (in vitro) derisa të jenë gati për t'u fertilizuar gjithashtu. Ne do të zgjedhim embrionet më të mira për transferim në mitër.

Kështu, duke kombinuar një cikël natyral IVF me maturimin in vitro (IVM), ne rrisim shanset e shtatzënisë sepse kemi më shumë vezë të fertilizuara pa qenë nevoja që gruaja të marrë barna hormonale për stimulimin e vezoreve.

Indikacionet për maturimin in vitro

Trajtimi IVM fillimisht konsiderohet për gratë e reja nën 40 vjeç që kanë shumë folikuj në vezoret e tyre. Gratë me vezore policistike (PCO) ose sindromën e vezoreve policistike (PCOS) janë kandidatet më të mira për këtë lloj trajtimi.
Përveç kësaj, në raste të caktuara, IVM konsiderohet gjithashtu për gratë që kanë prodhuar në mënyrë të përsëritur embrione me cilësi të dobët ose që i përgjigjen dobët terapisë hormonale.
Për më tepër, gratë që i nënshtrohen stimulimit për IVF mund të këshillohen të kalojnë në IVM nëse shfaqin shenja të OHSS dhe kanë nivele shumë të larta të estrogjenit në gjak. Ndryshimi i trajtimit në mes të ciklit është një përpjekje për të shpëtuar ciklin dhe për të mbrojtur shëndetin e pacientes.
Trajtimi IVM është gjithashtu i përshtatshëm për dhurueset e vezëve për të eliminuar numrin e injeksioneve të përfshira në protokollin e stimulimit ovarian dhe teorikisht për të reduktuar rrezikun e kancerit ovarian.
Indikohet për gratë, tumoret e të cilave të varura nga estrogjeni i pengojnë të marrin medikamente për fertilitet.
Së fundi, por jo më pak e rëndësishmja, IVM e ndjekur nga ngrirja e embrionit është opsioni më efektiv për gratë që i nënshtrohen kimioterapisë për të ruajtur pjellorinë e tyre.

Procedura e trajtimit IVM

Trajtimi IVM është i lehtë dhe kërkon pak angazhim kohor krahasuar me IVF-në konvencionale. I gjithë trajtimi përbëhet nga:

Dy ose tre ekografi, e para e kryer gjatë ditës 2 ose 3 të ciklit menstrual të pacientes dhe e dyta ndërmjet ditëve 6 dhe 9, për të vlerësuar endometriumin dhe për të matur madhësinë dhe numrin e folikujve në rritje.
Një injeksion i HCG (hormon sintetik stimulues i folikujve i gonadotropinës korionike njerëzore) për të pjekur vezët jepet afërsisht 36 orë përpara marrjes së vezëve, e cila zakonisht kryhet ndërmjet ditëve 9 dhe 14 të ciklit.
Mbledhja e oociteve kryhet nën drejtimin e ekografisë me një age të projektuar posaçërisht, dhe e gjithë procedura zgjat deri në 30 deri në 40 minuta.
Oocitet e papjekura kultivohen në mjedise maturimi për 24 deri në 48 orë.
Oocitet e pjekura fertilizohen duke përdorur teknikën ICSI.
Transferimi i embrionit zakonisht kryhet 2 deri në 5 ditë pas mbledhjes së oociteve të papjekura. Pas marrjes së vezëve dhe transferimit të embrionit, kërkohet trajtim me medikamente për mbështetjen e endometriumit dhe rritjen e implantimit.

Suksesi i këtij trajtimi pionier varet kryesisht nga numri i folikujve ovarianë dhe numri i oociteve të papjekura të marra. Shkalla e suksesit të kësaj procedure mund të arrijë 35% - 40%, e cila është më e ulët se ajo e IVF-së konvencionale.

IVM kundrejt Krioprezervimit për Pacientet me Kancer

Një numër në rritje i grave janë diagnostikuar me kancer invaziv gjatë viteve të fundit. Deri vonë, këto gra kishin pak opsione për sa i përket ruajtjes së potencialit të tyre të fertilitetit për të ardhmen. Alternativa më e zakonshme e sugjeruar për këto gra është krioprezervimi i embrioneve të tyre, të cilat prodhohen në një cikël konvencional IVF.

Megjithatë, krioprezervimi nuk është gjithmonë i zbatueshëm në të gjitha rastet. Ka disa arsye pse këto gra mund të mos jenë në gjendje të zgjedhin krioprezervimin e embrioneve të tyre, duke përfshirë:

Shumë gra në moshë riprodhuese që janë gati të fillojnë kimioterapinë/radioterapinë mund të mos kenë kohë t'i nënshtrohen teknologjive të riprodhimit të asistuar përpara fillimit të trajtimit.
Shumë gra diagnostikohen me kancer dhe nuk kanë partnerë për të fertilizuar vezët dhe për të krijuar embrione për fertilizim.
Gratë me kancer gjiri, të cilat kanë një pauzë midis operacionit dhe kimioterapisë, zakonisht nuk janë kandidate të mira për krioprezervimin e oociteve ose embrioneve për shkak të shqetësimeve për nivelet e larta të estrogjenit.
Disa gra janë kundër krioprezervimit të embrioneve për arsye fetare ose etike.

Me përparimin e maturimit in vitro (IVM) dhe krioprezervimit të oociteve, numri i opsioneve për këto gra është rritur ndjeshëm.

Me IVM, oocitet mund të mblidhen nga vezoret pa stimulim ovarian dhe më pas të piqen në laborator. Deri vonë, shkalla e shtatzënisë e lidhur me IVM dhe krioprezervimin e oociteve (ngrirja e vezëve) ishte ndjeshëm më e ulët se ato të vërejtura me embrionet e krioprezervuara ose të freskëta.

Megjithatë, studimet e fundit kanë treguar se ky nuk është më rasti. Normat e suksesit si për IVM ashtu edhe për krioprezervimin e oociteve janë mjaft domethënëse për të argumentuar se ato janë opsione alternative për të gjitha gratë që dëshirojnë të ruajnë pjellorinë e tyre në të ardhmen.