Testi i Fragmentimit të ADN-së së Spermës | Testi SCSA

Historiku i SCSA

Kohët e fundit, ka pasur një theks të shtuar në vlerësimin e cilësisë së spermës. Fatkeqësisht, një test i spermës ose i farës në vetvete ka vlerë të kufizuar. Numri i spermatozoideve, për shembull, luhatet ndjeshëm nga dita në ditë te shumica e burrave.

Kur e mendon, spermatozoidet nuk janë gjë tjetër veçse mjete transporti për të çuar ADN-në nga mashkulli te veza e femrës. Duke qenë se spermatozoidet janë shumë të vegjël, një sasi e madhe e ADN-së duhet të "ngjeshet" në një enë të vogël. ADN-ja është e mbështjellë, e përdredhur mbi vete dhe e mbështjellë rreth blloqeve të proteinave.

Kombinimi i ADN-së dhe blloqeve të proteinave është kromatina. Një pjesë e funksionit të blloqeve të proteinave është të mbrojnë ADN-në e spermës nga dëmtimi gjatë udhëtimit të saj të gjatë nga vendi ku prodhohet (në testikuj) deri aty ku shpresohet të arrijë (veza). Megjithatë, duket se një pjesë e ADN-së do të mbetet e ndjeshme ndaj dëmtimit dhe se ADN-ja mund të fragmentohet.

Kur rekomandohet testi i fragmentimit të ADN-së?

• Infertilitet i pashpjegueshëm
• Zhvillim i dobët i embrioneve
• Dështime të injeksioneve intracitoplazmatike të spermës (ICSI) dhe fertilizimit in vitro
• Pësimi i një aborti spontan
• Mosha e shtyrë e pacientit mashkull
• Cilësi e dobët e spermës
• Varikocela
• Ekspozimi ndaj kimikateve të dëmshme

Si kryhet Testi i Fragmentimit të ADN-së së Spermës?

Janë zhvilluar disa teste për të vlerësuar përqindjen e spermatozoideve me fragmentim të konsiderueshëm të ADN-së. Njëri prej tyre quhet testi TUNNEL. Një tjetër quhet testi COMET. Megjithatë, testi që ka marrë më shumë vëmendje kohët e fundit quhet SCSA ose analiza e strukturës së kromatinës së spermës.

Gjatë testit SCSA, spermatozoidet trajtohen me një kimikat për të lejuar hyrjen e një ngjyruesi të veçantë në qelizën e spermës. Ngjyruesi futet nëpër të çarat në molekulën e ADN-së. Në teori, sperma me ADN të fragmentuar thith më shumë nga ngjyruesi.

Më pas, duke përdorur procedurën e citometrisë së rrjedhës, sperma që ka thithur shumë ngjyrues (sperma me ADN të fragmentuar) mund të dallohet nga sperma që ka thithur vetëm pak ngjyrues (sperma me ADN normale). Në fund, duke përdorur një program kompjuterik, çdo qelizë sperme mund të paraqitet në grafikë dhe laboratori mund të përcaktojë përqindjen e spermës me ADN të fragmentuar.

Rëndësia e testit SCSA

Disa të dhëna të hershme klinike që përfshinin SCSA sugjeronin se burrat me më shumë se 30% të ADN-së së tyre me fragmentim kishin norma shumë të ulëta shtatzënie (1% ose më pak) edhe me teknika agresive si fertilizimi in vitro - IVF. Megjithatë, kjo nuk është plotësisht e vërtetë.

Përfundimet më të mira që mund të nxjerrim sot për një test SCSA jonormal janë:

• Të gjithë burrat, qofshin pjellorë apo jopjellorë, kanë disa spermatozoide me ADN të fragmentuar.
• Burrat me një analizë normale të spermës mund të kenë një SCSA jonormale.
• Një rezultat i testit SCSA është shumë konsistent me kalimin e kohës. SCSA është më konsistent se analiza e spermës. Megjithatë, disa gjëra mund të shkaktojnë një test jonormal, si një ethe e lartë ose medikamente të caktuara. Hapa të caktuar në përgatitjen për të bërë testin mund të ndikojnë në rezultatet e SCSA.
• Dëshmitë më të mira deri më sot sugjerojnë se burrat me një përqindje anormalisht të lartë të spermës me fragmentim të ADN-së kanë një normë shtatzënie të ngjashme me burrat me një përqindje normale të fragmentimit të ADN-së së spermës kur përdorin teknika si IVF me ICSI.

Nëse doni të mësoni më shumë për potencialin tuaj të vërtetë të fertilitetit, atëherë flisni me andrologët tanë me diskrecion absolut!

A mund të reduktohet fragmentimi i spermës?

Po, është e mundur nëse ju:

• lini duhanin dhe alkoolin
• riparoni varikocelën tuaj (nëse ka një)
• reduktoni ekspozimin ndaj nxehtësisë (shmangni të brendshmet e ngushta, banjat shumë të nxehta, mos punoni me laptopin tuaj në prehër për orë të gjata)
• ushtrohuni dhe humbisni peshë
• ushqehuni shëndetshëm
• përdorni vitaminë C, E, zink, selen dhe koenzimë Q-10, megjithëse nevojiten më shumë kërkime dhe prova shkencore